Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια του κεφαλαίου να ανακτήσει τις δυνάμεις του σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι επιπτώσεις της καπιταλιστικής κρίσης και της κυρίαρχης πολιτικής επιδεινώνουν την «κατάσταση της εργατικής τάξης» στην Ελλάδα με ραγδαίους ρυθμούς. Η Τρόικα με τις επιβολές της Ε.Ε και του ξένου κεφαλαίου προαναγγέλλει όλο ένα και περισσότερα ληστρικά μέτρα για τον ελληνικό λαό με σκοπό την πλήρη υποταγή και εξαθλίωση του.
Εδώ και δύο περίπου μήνες διεξάγεται μια ατελείωτη, κυλιόμενη και ανακυκλούμενη «διαπραγμάτευση» με την «τρόικα» για το περίφημο «πακέτο» των 13,5 δις ευρώ. Αυτά τα καταστροφικά μέτρα, που αποτελούν τη χαριστική βολή για την ελληνική κοινωνία και οικονομία, εγκρίθηκαν και ψηφίζονται εντός ολίγου. Πιο συγκεκριμένα: αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια, στα 67, μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις,μείωση του εφάπαξ, κατά μέσο όρο από 20% έως 30 κατάργηση επιδομάτων. Μειώνονται οι κλίμακες φορολογίας για να εντείνουν τη φοροεπιδρομή στους χαμηλόμισθους και να ελαφρώσουν τους πλούσιους μειώνοντας το συντελεστή από 45% σε 35%. Πετσοκόβονται οι κοινωνικές δαπάνες σε επιδόματα πρόνοιας, για την υγεία, την παιδεία, την τοπική αυτοδιοίκηση. Ότι ανταποδοτικό έπαιρνε ο εργαζόμενος σκοπεύουν να το μειώσουν στο ελάχιστο και ταυτόχρονα να το κάνουν πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου. Όλα στο σφυρί, οι ζωές μας και η δημόσια περιουσία! Για να πληρωθούν οι τραπεζίτες, οι ξένοι δανειστές, και να δημιουργηθούν συνθήκες καλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Αντίστοιχα και στον χώρο της εκπαίδευσης το λεγόμενο μνημόνιο της παιδείας με τον νόμο Διαμαντοπούλου και το πρόσφατο καλοκαιρινό του συμπλήρωμα στοχεύει στην οριστική κατάργηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και στην κυριαρχία των επιχειρήσεων. Στην διαμόρφωση ενός ακόμα πιο αντιδραστικού μοντέλου διοίκησης και λειτουργίας των ιδρυμάτων. Στην πλήρη κατάργηση των πτυχίων και το τσάκισμα των δικαιωμάτων της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. Η πάλη της σπουδάζουσας νεολαίας, αρχής γενομένης με το μπλοκάρισμα του Συμβουλίου Διοίκησης που επιχειρείται να στηθεί και στην Πάτρα, πρέπει να συνδεθεί με τον αγώνα του λαού που στενάζει από την αντιλαϊκή πολιτική που σπέρνει τη φτώχεια και την ανεργία.
Μέσα σε όλη αυτή τη δυσχερή λαίλαπα των μέτρων επισημοποιείται η συμμαχία του ελληνικού κεφαλαίου με τις τράπεζες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης με την επίσκεψη την Τρίτη στην Αθήνα της καγκελαρίου της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ. Η επικεφαλής της Ε.Ε που με πρόσχημα το χρέος και εργαλείο τα μνημόνια, μετατρέπει τους εργαζόμενους σε δούλους του κεφαλαίου έρχεται να δώσει χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση Σαμαρά. Ο ερχομός της σφραγίζει την πλήρη υποταγή της ελληνικής κυβέρνησης σε κάθε επιθυμία της Ε.Ε και του Δ.Ν.Τ και αναδυκνείει τον ρόλο της Ε.Ε. ως ενορχηστρωτή της επίθεσης.
Τέρμα οι αυταπάτες ότι μέσα στην ΕΕ και το Ευρώ θα υπάρξει λύση. Αυτοί είναι οι κατεξοχήν μηχανισμοί υλοποίησης των πολιτικών ισοπέδωσης των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία είναι τώρα που δεν πρέπει να σταματήσουν να παλεύουν είναι τώρα που δεν πρέπει να σκύψουν το κεφάλι. Πρέπει να προετοιμάσουμε και να προετοιμαστούμε για έναν παλλαϊκό – πανεργατικό ξεσηκωμό, έναν πολύμορφο, και παρατεταμένο αγώνα τώρα, δίχως αναστολές. Εναν παλλαϊκό ξεσηκωμό που θα δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στη γερμανίδα καγκελάριο και στην ελληνική κυβέρνηση ότι ο λαός δεν θα δείξει καμιά ανοχή στα αντιλαικά σχέδια και θα βαδίσει τον δρόμο της ανατροπής. Εδώ και τώρα να ανατραπεί η κυβέρνηση του κεφαλαίου από την πάλη των «από κάτω». Ρήξη, έξοδος, αποδέσμευση από ευρώ και Ε.Ε. Η Ε.Ε. δεν εξανθρωπίζεται δε μεταρρυθμίζεται, μονάχα ανατρέπεται. Για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους με αυξήσεις στους μισθούς. Διαγραφή του χρέους και όχι των Πανεπιστημίων
Καλούμε όλους τους φοιτητές πλάι στο μαχόμενο εργαζόμενο λαό να θέσουν το στόχο της ρήξης και της ανατροπής με το σφαγείο κυβέρνησης – Ε.Ε. –ΔΝΤ. Κάθε χώρος δουλειάς, κάθε γειτονιά, κάθε στέκι νεολαίας πρέπει να γίνει βήμα δυναμικού αγώνα. Χωρίς παρακάλια σε ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ και τον υποταγμένο συνδικαλισμό που ούτε μπορεί ούτε θέλει.
Ηρθε η ώρα να πολεμήσουμε για τις δικές μας ανάγκες.